Ömür Gedik & Al Bano - "Neden Yoksun?"



‘80’li yıllarda tek kanallı TRT televizyonu İtalya’nın meşhur San Remo Müzik Festivalini de yayınlardı ve biz de oturur, bayıla bayıla izlerdik. Hem başka bir televizyon kanalı alternatifimiz olmadığı için böyleydi bu, hem de televizyonun ilk yayına başladığından beri aksatmadan yayınladığı İtalya’dan Müzik kuşağı (özellikle de Rafaella Carra’nın o muhteşem şovları) nedeniyle İtalyan müziğine duyduğumuz sempati nedeniyleydi.

Al Bano & Romina Power ikilisini de Sanremo Müzik Festivali sayesinde keşfetmiş ve çok sevmiştik. Amerikan sinema oyuncusu Tyrone Power’ın kızı olan güzeller güzeli Romina Power ve enine boyuna tipik bir Akdenizli olan ve bu yüzden de bir parça Türkleri de andıran sempati yumağı Al Bano, her ne kadar çok daha eskiden beri birlikte şarkı söylüyorlarsa da (ki karı kocaydılar aynı zamanda), biz onları en çok 1982 yılı Sanremo Müzik Festivalinde ikinci oldukları “Felicita” adlı şarkılarıyla sevmiştik. O sene memlekette her yerde “Felicita” çalındı, söylendi. Denilebilir ki Toto Cutugno’nun “L’italiano”sundan sonra ezbere aldığımız ikinci İtalyanca şarkı oydu ‘80’lerde.


1984’de yine Sanremo’da bu defa birinci oldular, aynı yıl Eurovision’da İtalya adına yarıştılar ve biz Türkiye adına yarışan Beş Yıl Önce On Yıl Sonra grubu kadar Al Bano ve Romina Power’ı da destekledik ekran başında. O kadar sevmiş, bizden saymıştık, düşünün artık.

Defalarca Türkiye’ye de gelip gittiler, konserler verdiler, festivallere katıldılar. 1994 yılında Amerika’da esrarengiz bir şekilde kaybolan kızları nedeniyle, 1999 yılında ise boşanmalarına dair haberlerle gazete manşetlerine taşındılar; sonrasındaysa unuttuk gitti.

Bunca zaman sonra Al Bano’yu bu defa Ömür Gedik’le düet yaparken dinlemek, yukarıda anlattıklarımı hatırlayanlar için hem şaşırtıcı bir sürpriz, hem de büyük hayal kırıklığı. Al Bano ve Ömür Gedik ‘ikilisinin’ bu düeti, Al Bano & Romina Power ikilisinin vakti zamanında büyük “hit” olmuş “Liberta” adlı şarkısı ile yapılmış. DMC etiketiyle yayımlanan teklide şarkının Türkçe ve İtalyanca olmak üzere iki versiyonu var.


Nefis bir melodi, artık neredeyse klasik sayılabilecek, şarap misali, şahane bir şarkı. Biraz eski stil evet ama İtalyan müziğini azıcık bilenlerin dinlemelere doyamadığı/doyamayacağı bir şarkı bu. Nazan Öncel’in yazdığı Türkçe sözler de şarkıya cuk oturmuş. Buraya kadar bir itirazım yok. Ama bu noktadan sonra insan ister istemez soruyor: Ömür Gedik kim, Al Bano kim?.. Evet, Romina Power da hiçbir zaman muazzam bir solist olarak anılmadı ama şarkıcılık kariyeri ve deneyimi Gedik’inkiyle kıyas kabul etmezdi her şeyden önce. Mesele ikisini kıyaslamak da değil zaten; mesele Gedik’in Altın Portakal ödül töreninde film şarkıları söylemek ve Ajda Pekkan’ın sahnesine çıkıp onun taklidini yapmak gibi gereğinden fazla cesur hamlelerine bir yenisi daha eklemesindeki anlamsız ısrar.


Okuyanlar bilir, Ömür Gedik’in ilk şarkı söyleme deneyimine çok da olumsuz yaklaşmamış, ama yine de ortaya atılan Haciko’ya gelir toplama iddiasına da pek itibar etmemiştim. Nitekim asıl maksadının şarkıcı olarak boy göstermek olduğu da her hamlesinde daha çok fark ediliyor. Olabilir, onu da yapsın; kim ne karışır?.. Ama bu kadar cüret de biraz abartılı değil mi artık? Koskoca Al Bano’nun (özellikle Türkçe şarkı söylemeye çalışırken) düşürüldüğü duruma mı yanalım (ki nicedir Türkçe şarkı söyleyen yabancıları o kadar da sempatik bulmuyoruz artık), Gedik’in isminin kapakta önce yazılması, fotoğrafının önde olmasına mı?.. Peki bu ya bu projenin amacı nedir?.. Niye yapılmıştır?.. Hedef kitle kimdir?.. Bu soruların cevaplarını bulabilen varsa, beri gelsin. 

ŞUBAT 2013

Yavuz Hakan Tok

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder