(4 Şubat 2013 tarihinde Milliyet Sanat dergisi internet sitesinde yayımlanmıştır.)
Hem Yüksek Sadakat’in bir elemanı, şarkı yazarı ve müzisyen, hem de müzik eleştirmeni olarak tanıdığımız Kutlu Özmakinacı’nın “K”sı, yıllardır müzik piyasasının içinde olmasına karşın bugüne dek iki albüm yayımlamış Sibel Gürsoy’un “S”si ve Selçuk Sami Cingi, Burak Gültekin, Halili İbrahim Işık ve Volkan Öktem’den kurulu Esas Çocuklar’ın “EÇ”sinden adını alan SKEÇ, “Okyanus” adı verilmiş ilk albümüyle, 2012 yılının Aralık ayında dinleyici karşısına çıktı.
Her biri kendi alanında yol almış, isim yapmış müzisyenlerin bir araya gelip ortak bir proje üretmesi Türkiye’de çok sık rastlanan bir şey değil. Bu bile tek başına albümü ilginç ve merak edilir kılıyor. Ve beklenildiği üzere, ortaya çıkan iş, dinleyici hayal kırıklığına uğratmıyor.
Sony Müzik etiketiyle yayımlanan albümde söz ve müzikleri Kutlu Özmakinacı tarafından yazılmış 10 şarkı var. Düzenlemelere ağırlıklı olarak Selçuk Sami Cingi ve Kutlu Özmakinacı imza atmış, bazı şarkılarda ise albümde çalan müzisyenler de düzenlemeye katkı sağlamış. Zaten bu ortak ruh, işinin ehli müzisyenlerin güç birliği, albümün her dakikasında hissediliyor. Düzenlemeler, icralar ve kayıt kelimenin tam anlamıyla kusursuz.
Özmakinacı, grubun müziğini “yetişkin pop” olarak tanımlıyormuş. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de “ergen pop” denilen bir kavramın baskın varlığı söz konusu iken, bu tanım yerine cuk oturuyor. Çünkü hem müzikal anlamda, hem de şarkı sözlerinde hissedilir derecede yetkin, olgun, demini almış bir tavır gösteriyor SKEÇ. Bir yanıyla Bülent Ortaçgil-Zuhal Olcay ya da Leman Sam-Vedat Sakman işbirliklerindekine benzer bir olgunluk bu; bir yanıyla da şablonlarla sabitlenmemiş, çerçevesi dar tutulmamış, yeni ve benzersiz, bu yüzden de kıyas kabul etmeyecek bir yetkinlik.
Bu anlamda Kutlu Özmakinacı ve Selçuk Sami Cingi’yi “rock” müzisyeni, Sibel Gürsoy’u ise caz/pop solisti olarak tanıyor olmamız, albümde duyacaklarımızla ilgili bir fikir vermeye yetmiyor. Çünkü caz, pop ve“rock”ın yanı sıra, etnik pop, Latin ve Akdeniz müziklerinden soslar var bu “Okyanus”un içinde. Albümden ilk servis edilen ve klip çekilen Endülüs etkili “Heves”, nefis bir pop-caz örneği olan “Uzaktaki Yakın”, ‘70’ler Anadolu-popundan izler taşıyan “Okyanus” ve “Meçhul Asker” albümün ilk dinleyişte dikkat çeken şarkıları. “Meçhul Asker”de Kutlu Özmakinacı’yı şarkı söylerken dinlemek de albümün sonuna saklanmış bir sürpriz.
Yıllardır kıymeti yeterince bilinmemiş Sibel Gürsoy’un ne derece iyi bir şarkıcı, Kutlu Özmakinacı’nın ise “rock” türü dışında da ne denli iyi şarkılar yazabilen bir söz yazarı ve besteci olduğu bu albümle bir kere daha tescilleniyor ki meydanın kötü şarkı söyleyen (hatta hilafsız şarkı söyleyemeyen) solistlere ve fabrikasyon üretime geçmiş yeteneksiz bestecilere kaldığı bir dönemde bu albümden çıkarılacak ders bu kadar da değil. Bora Tarhan imzalı kapak fotoğrafları ve Mazhar Bilgiç tarafından yapılan kartonet tasarımı dahi bir albüme gösterilen özenin nasıl sonuçlar vereceğinin ispatı gibi.
Yıllardır kıymeti yeterince bilinmemiş Sibel Gürsoy’un ne derece iyi bir şarkıcı, Kutlu Özmakinacı’nın ise “rock” türü dışında da ne denli iyi şarkılar yazabilen bir söz yazarı ve besteci olduğu bu albümle bir kere daha tescilleniyor ki meydanın kötü şarkı söyleyen (hatta hilafsız şarkı söyleyemeyen) solistlere ve fabrikasyon üretime geçmiş yeteneksiz bestecilere kaldığı bir dönemde bu albümden çıkarılacak ders bu kadar da değil. Bora Tarhan imzalı kapak fotoğrafları ve Mazhar Bilgiç tarafından yapılan kartonet tasarımı dahi bir albüme gösterilen özenin nasıl sonuçlar vereceğinin ispatı gibi.
Önümüzdeki dönemde hem bu albümün arkası gelmeli, hem de Özmakinacı’nın daha fazla şarkısı, daha fazla albümde yer almalı, Sibel Gürsoy gibi bir ses çok daha fazla duyulmalı, dinlenilmeli. Umarım öyle olur.
ŞUBAT 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder