Bakmayın siz basın bülteninde “Lasciate Mi Cantare” yazdığına, şarkının orijinal adı elbette bu değil; “L’italiano” ve Türkiye’de ‘80’li yılları görmüş geçirmiş kim varsa herkes bu şarkıyı ve bu şarkının (Türkçe fonetiği ile) “laşatamikantare konakitaralmano” şeklindeki ilk iki cümlesini ezbere bilir. Bir “Felicita” bir de bu şarkıyı İtalyanlardan bile çok sevmiş olabiliriz o günlerde. Yani öyle bir gönül bağımız vardır.
Bu kadar sevilmesine karşın Türkçe’ye adapte edilmemiş “L’italiano”yu bunca yıl sonra bambaşka bir biçimde duymak doğrusu şaşırtıcı oldu benim için. Türkçe sözleri Zeki Güner yazmış, düzenlemeyi Onur Betin yapmış ve Tuğba Özerk de söylemiş. Şarkının üç farklı versiyonla yer aldığı tekli geçtiğimiz günlerde DMC etiketiyle yayımlandı.
Bu şarkıyı kullanmak neresinden baksanız iyi fikir çünkü melodi çok sıcak ve dahi şarkı otuz yıldır “hit” değerini yitirmemiş (en azından bizim kuşak için.) Hem sözler hem de düzenleme şarkıyı otuz yıl öncesinden bugüne getirmeyi de başarmış üstelik. Sonuçta ortaya Tuğba Özerk’in kariyeri boyunca yakaladığı en iddialı şarkı çıkmış. Ah o “yeniiiiiden” ve “aaaaaçık”lar (prozodi hataları) da olmasaymış ne iyi olacakmış.
Ben en çok şarkının yine Onur Betin tarafından yapılmış tango esintili akustik düzenlemesini sevdim. Tabii radyolar orijinal versiyonu, kulüpler de Suat Ateşdağlı imzalı “remix” versiyonu tercih edecektir, o ayrı. Keşke şarkının orijinal versiyonuna selam duran bir ‘80’ler versiyonu da olsaymış diye geçirdim içimden ister istemez.
Şarkı ile birlikte üzerinde çalışılmış yeni bir Tuğba Özerk imajı da servis ediliyor bir yandan. Kapak tasarımı ve klip de bunun altını çiziyor. Ben başından beri hep olması gerektiğinden (taşıyabildiğinden) fazla frapan buldum Özerk’i. Bu yeni imaj da fikrimi değiştirecek gibi görünmüyor, onu da söyleyeyim.
MAYIS 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder