Yeter ki Müzik Olsun

Haftanın en yeni albümleri Nilüfer ve Funda Arar. Bir kaç güne kadar Yeliz & Soner Arıca "single"ı ve merakla beklenen Deniz Seki albümü de çıkacak raflara. Bugün yasal dijital müzik satışı yapan internet siteleri arasında şöyle bir dolaştım. Bu bahsettiğim albümlerin hiç biri henüz yok.

Nilüfer ve Funda Arar mekanik olarak satışa sunulduğu halde dijital satışı başlamamış.Buna karşın bahis konusu dört albümden üçünü korsan internet sitelerinden kolaylıkla indirmek mümkün. Evet, Nilüfer ve Funda Arar albümlerinin yanı sıra, Yeliz & Soner Arıca "single"ı henüz piyasaya çıkmadığı halde korsan sitelerde çoktan "paylaşıma" sunulmuş bile. Deniz Seki albümünün de satışa sunulmadan korsan sitelere düşmesi şaşırtıcı olmayacaktır.

Müzik firmaları yıllardır korsanla mücadele edemediklerinden yakınıyorlar haklı olarak. Peki şöyle bir örnek vereyim; diyelim ki ben deli bir Funda Arar hayranıyım (olmaz ama oldu diyelim) ve yeni albümünü heyecanla bekliyorum. Çıktığını duydum. CD alan bir müzik dinleyicisi değilim, buna karşın yasal indirme sitelerini kullanıyorum. Ve delice beklediğim albümü indirmek için bilgisayarımın başına oturuyorum. Albüm hiç bir yasal sitede yok. Ben ne yapacağım? Siz olsanız ne yapardınız?

Diyelim ki yine de inat ettim ve yasal dijital kopyanın satışa sunulmasını bekledim. Ama o da ne? İndirdiğim mp3'lerin kalitesi sadece 128 kbps! Evet, şaka değil. Yasal dijital müzik satış sitelerinin standartı bu. Oysa en beğenmediğiniz korsan sitede bile albümlerin 320 kbps kalitede mp3'lerini bulabilmek mümkün. Daha da ileri gidip, albümlerin doğrudan audio CD kalitesinde kopyalarını bile koyan siteler var.

Yasal sitelerde albüm kartonet bilgilerine ulaşma şansınız tamamen sıfır. Olsun olsun kötü kalite bir kapak resmi ya bulur, ya bulamazsınız. Ondan da geçtim, indirdiğiniz mp3'ler asla "tag"lenmemiştir; dolayısıyla mp3 çalarınız şarkıları tanımaz, ayrıca uğraşmanız gerekir. Kaldı ki hala bir çok orijinal CD'yi bilgisayara taktığınızda şarkı "tag"lerini görmek mümkün değil. Oysa korsan sitelerde albüm kartonetlerinin yüksek çözünürlükte taranmış resimlerini bulmak çok mümkün. Şarkılarsa büyük çoğunlukla "tag"lenmiş. Yani emek harcanmış. Bundandır ki korsan sitelerin lisanında popüler teşekkür tabirlerinden biri "emeğine sağlık". Bunu albümü siteye yükleyene söylüyorlar.

Şarkıyı yazan, söyleyen, düzenleyen, albümü basan ve dağıtanlar zaten bu işi baba hayrına yapıyor. Asıl emek, onu siteye yükleyen de!

Sözün özü; eğer müzik tüketicisini korsanın kolaylığı, hızlılığı, konforu ve bedelsizliğine rağmen yasal olana yönlendirmek istiyorsak, galiba sektörün de tüketiciye kolaylık, hızlılık, konfor ve bedelsizlik (değilse bile, ekonomik avantajlılık) sunması gerekiyor. Eminim sektör de bunun farkında ama ben yine de bir kez daha hatırlatayım dedim.

ŞUBAT 2011

Beğenirsiniz beğenmezsiniz, seversiniz sevmezsiniz, dinlersiniz dinlemezsiniz... Politik duruşundaki tutarsızlığı müziğine mal edenlerden de olabilirsiniz, bir dönemin hatırına bu dönemini görmezden gelenlerden de...

Ne derseniz deyiniz, bu ülkenin müziğinde bir Zülfü Livaneli gerçeği var. Yıllar boyu kitleleri peşinden sürüklemiş, marş olmuş, simge olmuş, sembol olmuş sayısız Livaneli şarkısı hafızlarımızda hala taze. En azından bu ülkede yaşayan herkesin eşi, dostu, akrabası, ailesinde en az bir Livaneli şarkısıyla sokağa dökülmüş, greve durmuş, meydanlara düşmüş birileri var ve o günler çok eskide kalmadı henüz.

Hala stadyumlar, açık havalar, salonlar dolusu insan bir ağızdan söylüyorsa o şarkıları, bu durum şarkıların kağıt üzerindeki sahibini çoktan aşmış demektir. Livaneli ne zaman ve ne şekilde fikrinden caymış, sözünden dönmüş, "Ben onu demek istememiştim," demiş olursa olsun, bu gerçek değişmez.

Livaneli'nin en başından bu yana plak, kaset, CD olarak yayımlanmış tüm kayıtları, "40'ıncı Sanat Yılı" münasebeti ve "Bütün Eserleri" üst başlığı ile İda Müzik tarafından bir bir piyasaya sürülüyor bu günlerde. Bu külliyat aslında yıllar önce Ada Müzik tarafından basılan "Seçme Eserler" serisinin yenilenmiş hali; ama...

Bugüne dek İlhan İrem, Sezen Aksu, Selda Bağcan, Özdemir Erdoğan, Neşet Ertaş gibi bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda müzisyenin başarabildiği benzer külliyat çalışmaları arasında Zülfü Livaneli'nin bu serisini farklı kılan bir kaç nokta var.

Bir kere bu albümler son derece özenli ve şık kapak tasarımlarıyla dinleyici karşısına çıkarılıyor. Üstelik kayıtlar, tıpkı yurt dışında basılan emsalleri misali "Digitaly Remastered" (yani dijital olarak makyajları tazelenmiş) olarak yayımlanmış ki bu durum ülke sınırları içerisinde pek alışageldiğimiz bir şey değil.

Mesela "Ada"nın yine İda Müzik tarafından 2007 yılında yayımlanmış bir CD baskısı vardı ki, kaydın bir teyp kasetinden yapıldığı daha ilk şarkıda belli oluyordu. Kaldı ki artık bu tip kayıtların çok daha alasını insanlar evlerinde bir kasetçalar ve bir bilgisayar marifetiyle yapabiliyorlar.

Bu anlamda bu serinin, öncelikle bir çok parçası eski baskılarından bile kötü ses kayıtlarıyla basılan Sezen Aksu serisi başta olmak üzere, eskiden yayımlanmış ve/veya bundan sonra yayımlanacak bütün külliyatlara örnek olmasını diliyorum.

Bu arada İda Müzik'in, Zülfü Livaneli'nin eşi Ülker ve kızı Aylin tarafından yürütülen bir aile şirketi olduğunu da hatırlatayım.

İşte "Bütün Eserleri" serisinden Zülfü Livaneli'nin şu ana kadar piyasaya sürülen albümleri:

1. İlk Türküler (Vurulduk Ey Halkım)