İlk albümünü 2005’de yayımlayan Özgün, “Elveda” ve “Şeytan” ile adını duyurmayı başardı, kendine ait bir hayran kitlesi edindi ve yakaladığı ivmeyi aynen devam ettirerek üç albüm ve bir “single”la bugüne dek geldi.
Kabul etmeli ki pop denen “jungle”da bu bir başarı. Zira bir adım üstüne çıkmadan/altına inmeden ortalamayı bu kadar tutturabilmek kolaymış gibi görünse de asla değil. Adının aksine Özgün’ün müziği hiçbir zaman özgün olmadı. Hep bir doz Kenan Doğulu, bir doz Yalın, bir doz Mirkelam, oldu olacak doksanlı yıllar Türk popundan gelip geçmiş erkek şarkıcıların hepsinden az biraz koyup karıştırmışlar gibiydi kulağımıza gelen her Özgün şarkısı. Bunun bir ilk albüm acemiliği/yolunu bulamamışlığı olmadığını, Özgün’ün bütün kariyerini bu ortalama üzerine inşa etmeye niyetli olduğunu ise zaman içerisinde görecektik.
Haziran 2010’da piyasaya sürülen “Yeni” adlı “single”da yer alan “İstiklal” de Mor ve Ötesi’nin “Cambaz”ından izler taşıyordu. Yani yine “özgün” değildi ve haliyle “yeni” de değildi. Bugünlerde dijital ortamda yayımlanan “Sadece Arkadaşız” da bu defa “İstiklal”den izler taşıyor ve Özgün’ün aynı telden çalmaya devam edeceğini gösteriyor.
İkinci şarkı “Sen ve Ben” de tıpkı “Sadece Arkadaşız” gibi bolca oryantal sosa bulanmış. Eşlik etmesi gayet kolay, gayet hafif, gayet uçucu, gayet pop. Ama hepsi bu. Söyleyen kim ya da şarkı kimin şarkısı?.. Mesela bu şarkılardan birini Murat Dalkılıç söylese de yine Özgün’ün adı yazılsa, fark edebilir miyiz?
HAZİRAN 2011
HAZİRAN 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder