2010 yılında “Suya Düşen Sesler” adlı bir albüm, 2012’de ise “Gelincik” adlı bir dijital tekli yayımlayan Ege’nin yeni teklisi “Yalan”, geçtiğimiz günlerde Seyhan Müzik etiketiyle dijital platformlarda satışa sunuldu.
Başından beri Akdeniz/Ege dolaylarında dolaşan müziği tam da o coğrafyadan kopup gelen sesiyle türün sevilen isimlerinden biri olan Ege, doğru şarkılar bulamadığından olsa gerek, ‘90’lardaki süksesini sonrasında devam ettiremedi. Basın bülteninde yazıldığına göre, bir süredir de kendi adını taşıyan zeytinyağı markası ile ilgileniyormuş. Hatta bu teklide yer alan şarkıyı da Egeolive markası ile ilgili yaptığı seyahatlerden birinde, katıldığı bir toplantıda duymuş ve çok sevdiği şarkıyı İzmirli bir müzisyen olan Kaan Kara ona hediye etmiş. (Söz meclisten dışarı; isimsiz bestecilerin isimli şarkıcılara bestelerini hediye etmekten başka bir çareleri olmuyor çoğu zaman. Bu da bu işin cilvelerinden biri…)
Bununla beraber şarkı sanki Ege için yazılmış gibi. Tam da bir Ege havası; aksak ritimli, makamlı… Kalkın sirtaki yapın ya da oturun ve (artık rakıyla mı olur uzoyla mı) demlenin; o derece. Erol Temizel düzenlemesi de yalansız dolansız ve en sade haliyle şarkının hakkını verir cinsten. Bir tek “seni sevmediğim yalan, seni unuttuğum yalan” cümlelerinin aynı adlı çok meşhur o Selami Şahin şarkısını akla getirmesi rahatsız etti beni. Ona da takılmazsanız ne âlâ.
Yine basın bülteninden alıntıyla, Ege’nin şarkı hakkında sarf ettiği cümle şöyleymiş: "Dünyanın en güzel şarkısı değil ama en samimi en sıcak şarkılarından biri, içimizdeki o yalnız ve kimsesiz çocuğu ortaya çıkarıyor." Bu cümleye, bir ilave de benden o halde: Evet, dünyanın en iyi şarkısı değil belki ama bence Ege’nin uzun zamandır söylediği en güzel şarkı.
NİSAN 2014
2.webp)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder