Bu aralar bir yaz düğünü açılış dansı şarkısı da Ravi’den geldi. Her kulağın kolay alışmayacağı ses rengine karşın şarkıcılığından çok, iyi şarkı sözleri ve besteleriyle kendine pop kulvarında bir yer edindi Ravi. Yakın dönemde en fazla ses getiren bestesi de Ceceli’nin seslendirdiği “Sevgilim” olmuştu. O da bir ilan-ı aşk şarkısıydı; “Şeker” de öyle. Bu türün ağa babası sayabileceğimiz “Cennet” (Ferhat Göçer) şarkısından bu yana, bu kulvar hiç boş kalmıyor. Müptelasıysanız, İrem Derici’nin “Kalbimin Tek Sahibine”sinin ardından hiç ara vermeden “Şeker”i dinlemeye başlayabilirsiniz.
.jpg)
Ama işte oradaki doz çok önemli… Yeşilçam melodramlarının ağdalı romantizmine, abartılı sevda cümlelerine bulanmaya başladığınız anda, bir yapış yapışlık hissi hâsıl oluyor, gidip elinizi (daha doğrusu kulağınızı) yıkamak ihtiyacı hissediyorsunuz. Hele ki bir de şarkının içinden “şeker yapışmış sanki diline” gibi bir cümle geçiyorsa (hani “kuş beyinli densiz, şimdi uyu bensiz” türevi gider dozu aşmış şarkıların ters açısı gibi düşünün.) Bu romantizm bana fazla geldi ama ticari başarı kazanacağından endişem de yok tabii yine.
Bir de şunu söylemek lazım; tamam bu “featuring” meselesinin gözünü çıkarmaya niyetliyiz, onu anladık da zaten iki erkeğin düeti için en doğru şarkı olmayabilecek bu şarkıda Ceceli’nin düet yaptığını söyleyebilmek mümkün değil. Sonlara doğru nakaratı tekrarlıyor sadece. O da usulen yapılmış gibi; maksat “featuring” olsun hesabı. Olsun ki Ceceli hayranlarına da göz kırpılsın. Ravi’nin buna ihtiyacı var mıydı, bilemedim.
NİSAN 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder