Daha önce iki albüm yapmıştı Elif Nun. Bir de Berkay’la birlikte söyledikleri bir tekli yayımlanmıştı 2012 yılında. Tabii Nun’un kariyeri bunlardan ibaret değil. Konservatuarda şan eğitimi, İzmir’de sahne tecrübesi, Işın Karaca, Murat Boz, Soner Sarıkabadayı, Emre Altuğ gibi isimlere vokal koçluğu, şarkı yazarlığı ve dil-müzik ilişkisi üzerine doktora, biyografisinde sıralananlar. Elif Nun’un yeni teklisi “Tuana”, geçtiğimiz günlerde Dokuz Sekiz Müzik etiketiyle yayımlandı.
Evet, bildiğimiz “Tuana” bu. Hani Paco De Lucia’nın bestesi olan. Hani Sezen Aksu’nun üzerine Türkçe sözler yazdığı. Hani Levent Yüksel’in ilk albümünde seslendirdiği “Tuana”. 1993 yılında kaydedilmiş bu şarkıyı 2002 yılında Kürşat seslendirmişti. Sazlı o versiyonun gerek düzenleme, gerekse yorum açısından pek başarılı olduğu söylenemezdi. Şarkı bu kez Elif Nun’a kısmet oldu.
“Tuana”, söylemesi hiç kolay bir şarkı değil; öncelikle bunu altını çizmek lazım. Levent Yüksel gerek gırtlak yapısı, gerekse şarkı söyleme biçimiyle kendine çok yakıştırmıştı bu flamenko parçayı. Flamenkoya özgü o gırtlak yırtmalar, ses çatlatmalar, oryantal vibratolar filan tam da yerli yerindeydi. Galiba şarkıyı bunca yıldır kimsenin yeniden söylememesinde de bunun etkisi vardı. Neresinden baksanız bir iddia gerektiriyordu çünkü “Tuana”yı söylemek.
İşte Elif Nun o iddiayı üstlenmiş. Belli ki iddianın hakkını verebilmek için de epeyce çalışmış. Teknik olarak her şey doğru gözüküyor. Nota nota, kelime kelime; tam da eğitimli bir şarkıcının söyleyebileceği gibi… Ama işte tam da o çalışmışlık, uğraşmışlık hali, gösterilmiş o dikkat ve özen tatsız kılıyor bu yorumu. İşin içine bir de bugünün stüdyo tekniklerinin baş tacı “kes-yapıştır”lar girince ve dahi bunlar dinlerken fark edilince, insan ister istemez Levent Yüksel’in o coşkulu, korkusuz, ve hoyrat söyleyişini arıyor. Belki de bir önyargıdır bu ve belki de bu önyargıyı kırmak için “Tuana”yı Elif Nun’dan canlı dinlemek lazımdır, bilemiyorum. Ama bana kalsa bir “cover” yapmak için ilk seçeneğim yine de “Tuana” olmazdı.
Bu arada şarkının düzenlemesinin Mert Ali İçelli tarafından yapıldığını ve bu düzenlemenin, şarkıya yeni bir şeyler katabildiğini ve eski versiyonunu aratmadığını da söylemeden geçmeyeyim.
Hazır yeri gelmişken Elif Nun’un ilk albümündeki çok sevdiğim “Amenna” adlı şarkıyı da tekrar hatırlatmak isterim. Bizzat Nun’un kendisi de dâhil olmak üzere, “cover” arayanlara önerimdir. 2006 yılında ilk yayımlandığında nedense güme giden “Amenna”, özellikle sözleriyle bugünlere çok uygun çünkü.
EKİM 2014
2.webp)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder