(Zip İstanbul dergisi Mart 2008 sayısında yayımlanmıştır.)
İlk albümünden bu yana özellikle şarkı sözlerinde edebi olmadan şairane olmayı becerebilen bir şarkı yazarı olarak dikkatleri üzerine çeken Teoman, zaman zaman bildiğimiz başka şarkıları anımsatan izler de sürse şarkılarına, doksanların ikinci yarısında hız almaya başlayan rock müzik furyasında hep ayrıcalıklı bir yerde durdu. Bu “romantik serseri” üslubu, memleketin tertemiz rock müzik anlayışında pekala “düzene başkaldırı” olarak algılanabilirdi ki zaten öyle oldu. Her biri ezber edilmiş, dillere pelesenk olmuş onlarca şarkıdan seçilmişlerin, büyük ölçüde Teoman’a yakın kulvarda isimler tarafından yeniden seslendirilmesiyle oluşmuş bu “saygı” albümü ise meraklıları için adeta bir şenlik. Özellikle Candan Erçetin’den “Kim”, Nil Karaibrahimgil’den “İstanbul’da Sonbahar” ve Harun Tekin’den “İstasyon İnsanları”, ilk dinleyişte göze çarpanlar. Albümün en büyük itici gücü olabilecekken, Sezen Aksu’nun neden Müslüm Gürses’ten sonra bir kez daha “Paramparça”yı söylemek istediğine ise akıl erdirmek zor. Albümdeki en başarısız yorum ise Yaşar’a mı yoksa Yalın’a mı ait, ona varın siz karar verin.
İlk albümünden bu yana özellikle şarkı sözlerinde edebi olmadan şairane olmayı becerebilen bir şarkı yazarı olarak dikkatleri üzerine çeken Teoman, zaman zaman bildiğimiz başka şarkıları anımsatan izler de sürse şarkılarına, doksanların ikinci yarısında hız almaya başlayan rock müzik furyasında hep ayrıcalıklı bir yerde durdu. Bu “romantik serseri” üslubu, memleketin tertemiz rock müzik anlayışında pekala “düzene başkaldırı” olarak algılanabilirdi ki zaten öyle oldu. Her biri ezber edilmiş, dillere pelesenk olmuş onlarca şarkıdan seçilmişlerin, büyük ölçüde Teoman’a yakın kulvarda isimler tarafından yeniden seslendirilmesiyle oluşmuş bu “saygı” albümü ise meraklıları için adeta bir şenlik. Özellikle Candan Erçetin’den “Kim”, Nil Karaibrahimgil’den “İstanbul’da Sonbahar” ve Harun Tekin’den “İstasyon İnsanları”, ilk dinleyişte göze çarpanlar. Albümün en büyük itici gücü olabilecekken, Sezen Aksu’nun neden Müslüm Gürses’ten sonra bir kez daha “Paramparça”yı söylemek istediğine ise akıl erdirmek zor. Albümdeki en başarısız yorum ise Yaşar’a mı yoksa Yalın’a mı ait, ona varın siz karar verin.
MART 2008
2.webp)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder