Cem Belevi, ilk
albümü “Bilmezsin”le sektöre giriş yaptığında takvimler 2013 yılını
gösteriyordu. O zamanın pop müzik anlayışı, dinleyicinin bir pop müzik
şarkıcısından beklentileri çok başkaydı. 2020’ye gelene kadar çok şey değişti.
Oradan buraya gelirken kimisi yolda kaldı, yokuşu çıkamadı, kimisi değişimi
görmezden gelerek yola devam etmeye çalıştı, kimisi de yanlış vitese taktı.
Belevi ise sürece uyum sağlayıp, frene ve gaza doğru zamanda basanlardan oldu.
Çoğunlukla kendi yazdığı şarkılarla, kariyerini kendi kendine yönlendirirken
aynı kulvardaki dönemdaşları gibi paniğe kapılmadı, o panikle olmayacak işler
yapmadı.
Misal, çoğunlukla
tebessüm ederek, bazen saçımı başımı yolarak dinlediğim, izlediğim kimi
popçuların “rap”, “trap,” hiphop” denemeleri var. Ya taklit, ya yanlama, ya
olmamışlık, özentilik, ya komik duruma düşme… Oysa 2020 içinde piyasaya çıkan
ve Belevi’nin Tetik’le işbirliği yaptığı “Adaleti Yok” teklisini dinlediğimde
ne güldüm ne de saçımı başımı yoldum. Doğru bir isimle, doğru bir şarkıyla,
doğru bir bileşimdi çünkü.
Yine yıl içerisinde
yayımlanan “Kaç Kere Sever İnsan” ile “Farkında mısın?” ve “Bundan Sonra”nın
akustik versiyonları da hem günü yakalayan hem de klasik pop anlayışının
izlerini süren şarkılardı. Malum, artık hiçbir şarkı kolay kolay büyük
patlamalar yapmıyor. Acil “hit” telaşına düşmek yerine bir stil, bir tavır
çerçevesinde dişe dokunur işlerle ilerlemek lazım. Bu anlamda Cem Belevi’yi
başarılı buluyorum.
Cem Belevi’nin
geçtiğimiz günlerde piyasaya çıkan “Leyla & Mecnun” adlı yeni şarkısı da bu
başarıyı perçinliyor. Ritmi, düzenlemesi, melodik yapısı, dili tamamen bugünün
pop anlayışında ama bir yanıyla da Belevi’nin çizgisinin bir uzantısı gibi.
Akıllıca, ticari bir iş ama avam değil.
Şarkının sözlerini
Cem Belevi yazmış, beste ise Belevi ve Asil Gök’ün ortak imzasını taşıyor.
Düzenlemeyi Asil Gök ve Görkem Öker birlikte yapmışlar. Asil Gök imzası, doğal
olarak beraberinde Derya Uluğ ismini de getirmiş ve uzun zamandır yeni bir
şarkısını duymadığımız Uluğ, “Leyla & Mecnun”un bir kublesine ses vermiş. Şarkının
yayımlandığı gece Derya Uluğ ve Cem Belevi’nin birlikte açtıkları canlı yayına
şöyle bir göz attım ve birlikte başka müzikal ortaklıklara da imza
atabileceklerini, atmaları gerektiğini düşündüm. En azından o uyumu, kafa
denkliğini hissettim.
Açıkçası bu tarz
şarkılara ayılıp bayıldığımı söyleyemem (eski kafalıyım malum) ama popun güncel
eğilimlerini de görmüyor değilim. O çerçeveden bakınca da Cem Belevi konumunda
(yani eski ve yeni nesil pop arasında kalmış) bir genç müzisyen için “Leyla
& Mecnun”un ne kadar doğru çatılmış bir şarkı olduğu ortada. Ne yalan
söyleyeyim, benim bile dilime dolandı, aklıma takıldı bir zamandır.
Orhan Gencebay’ın
“Leyla ile Mecnun” filmi için yaptığı şarkılardan birinde erkekler korosu
“Leylaaaa” der, kızlar korosu “Mecnuuuun” diye cevap verir. Bu böyle birkaç kez
tekrarlanır. Sene 1983’tür. E şimdi olmuş 2020, genç adam herhalde “Mecnun’u
arama beni de oyalama, sende de Leyla yok,” diyecek. “Leylaaaaa” diye çöllere
düşen Mecnun, “Mecnuuuun” diye inleyen Leyla mı kaldı?